Gdy technologia wkracza do kolejnych dziedzin naszego życia, często powoduje to wiele sporów wśród jej potencjalnych odbiorców. Spójrzmy np. na ebooki: wielu „moli książkowych” uważa czytanie książek na czytnikach niemal za świętokradztwo. Dla innych, to doskonały sposób na obcowanie z książką w sytuacjach, w których wcześniej byłoby to uciążliwe. Podobie jest z planszówkami. Z roku na rok dostępnych jest coraz więcej cyfrowych odpowiedników gier planszowych. A w sieci pojawiają się zarówno głos „za” jak i „przeciw”. Zatem: jest to zwykła fanaberia, czy szansa dla planszoManiaKów?
Do nowinek technologicznych podchodzę z dystansem. Gdy w dyskusjach o tym jak technologia zmieniła naszę życie słyszę, że wszyscy obecnie mamy smartphony, uśmiecham się pod nosem, gdyż jestem „wyjątkiem potwierdzającym regułę”. Czasem jednak sięgam po dobrodziejstwa techniki. Jedną z takich dziedzin, którą zaraziłem także Pirata Cristobala, są e-książki. Wyraża się to nie tylko w czytaniu ebooków, lecz także nasze zaangażowanie w ich tworzenie. Powstały tak pierwsze dostosowane do czytników numery Rebel Times, ŚGP, i instrukcje do kilku gier planszowych. Z perspektywy czasu jako czytelnik i planszoManiaK, nie żałuję wypłynięcia na nieznane wody. Jakby tego było mało, od jakiegoś czasu, kolejne urządzenie wtargnęło do mojej codzienności. Jest nim iPad. I możecie wierzyć lub nie, ale to zasługa gier planszowych!
Jedną z większych zalet gier bez prądu jest ich społeczny charakter. Planszówki dają podwójną przyjemność: obcowania ze znajomymi oraz z grą. Jednak właśnie z tego powodu często gramy mniej, niż byśmy sobie tego życzyli. W świecie, w którym mamy niemal nieograniczony dostęp do informacji, jesteśmy coraz bardziej mobilni, to właśnie czasu i możliwości, by spotkać się w kilka osób jest zdecydowanie za mało. Jak mawiał „klasyk”: wszystko ma plusy dodatnie i plusy ujemne…. W takich wypadkach implementacje gier planszowych na urządzania tablety, PC-ty itp. mogą być czasem jedyną możliwością, by obcować z ulubionymi tytułami….
Pewnie słyszeliście, że e-planszówki nie są w stanie zastąpić tradycyjnych planszówek. Nie dostarczają one przyjemności jaką daje otwieranie pudła, rozkładanie komponentów, próba ogarnięcia wzrokiem i umysłem tego, co dzieje się na stole zastawionym masą komponentów. Choć częściowo muszę się z tym zgodzić, to przytaczam te stwierdzenia z innego powodu. Przypomina mi to główny argument używany przez przeciwników ebooków: książka która nie ma zapachu, nie można jej swobodnie kartkować i zaginąć rogów to tylko jej uboższa kopia. A jednak coraz więcej osób po nie sięga. Co więcej: mówi się, że posiadacze czytników czytają rocznie więcej książek…
Dlatego chciałbym zachęcić, by spojrzeć na planszówki z perspektywy treści, którą niesie ze sobą gra, a nie tylko jej medium. Dzięki temu ebook stał się nową formą obcowania z treścią książki, a e-planszówka nowym sposobem obcowania z grami…
Cyfrowe wersje gier planszowych mają sporo zalet. Pierwsza którą wymienię to tryby rozgrywki. Większość z nich oferuje możliwość grania z „procesorem”, a także tryb multiplayer (turowy lub „na żywo”), czy też pass and play. Przyznam szczerze, że tak dla pierwszych sięgam po tablet, tak ostatni mnie nie przekonuje. Dusza planszoManiaka domaga się, by siadając do rozgrywki z realnym graczem, przy jednym stole, wyciągnąć tradycyjną planszówkę. Są też implementacje oferujące graczowi coś więcej niż to co otrzymywaliśmy otwierając pudło. Doskonałym przykładem tego jest, wydany niedawno Galaxy Trucker ze świetnym trybem kampanii oraz systemem turowej rozgrywki.
Drugą zaletą jest czas. Możemy grać o której godzinie chcemy, nie będąc uzależnionymi od ograniczonego zasobu jakim jest czas wolny współgraczy. Setup, nawet najbardziej skomplikowanych gier trwa zazwyczaj kilka sekund. Wreszcie skraca się czas rozgrywki. Grając z różnymi wcieleniami „procesora”, pojedyncza rozgrywka zajmuje zdecydowanie mniej czasu. Nie ukrywam, źe dzięki temu niektóre (dobre)planszówki, których dawno już nie uwalniałem z pudła, na nowo cieszą. Niezwykle przyjemnie jest usiąść na 10-15 minut, by zagrać w Ticket to Ride.
Po trzecie, cyfrowe odpowiedniki gier planszowych dają twórcom potężne narzędzie, którego brakuje wydawcom tradycyjnych gier. Mowa tutaj o tutorialach, które pozwalają krok po kroku wprowadzić gracza w świat zamknięty w aplikacji. Nie wszyscy deweloperzy z tego korzystają, jednak w przypadku dobrze przygotowanego tutorialu, dzięki jego interaktywnej formie, łatwiej przyswoić, czasem niełatwe, zasady. Natomiast konieczność czytania kilku-kilkunastu stron instrukcji sprawia, że wiele osób nie sięga po bardziej skomplikowane tytuły, szczególnie, gdy zasady zostały spisane w niejasny sposób.
Równie ważnym argumentem jest możliwość sprawdzenia planszówki przed jej zakupem. Aplikacje są zazwyczaj dużo tańsze niż gry bez prądu. A dzięki nim możemy ocenić, czy gra trafia w nasze gusta, czy też nie. Są też gry, które chętnie sięgam w cyfrowej wersji, jednak w tradycyjnej, raczej ich nie nabędę. Choćby Sentinels of the Multiverse. Nie przepadam za grami kooperacyjnymi, a jej mechanika, choć niezbyt skomplikowana, wymaga by pamietać o wszystkich efektach wprowadzanych przez karty. W elektronicznej wersji, granie kilkoma bohaterami nie stwarza trudności, a o aktywnych modyfikatorach przypomina nam aplikacja. Wreszcie e-planszówka to obcowanie z lubianymi mechanikami, możliwość częstszego ogrywania tytułów i masa dobrej zabawy.
Na pewno można wymienić jeszcze więcej zalet. Można wymienić także kilka wad. Jednak o nich chciałbym pisać przy okazji recenzji poszczególnych tytułów. A te na pewno się pojawią, gdyż Przystanek Planszówka nawiązał współpracę z serwisem tabletManiaK.pl. Już od jutra na stronie naszego partnera publikować będziemy recenzje implementacji gier planszowych na tablety.
Zachęcam do śledzenia naszych stron i lektury recenzji implementacji gier planszowych na urządzenia mobilne. Jeżeli mieliście styczność z e-planszówkami podzielcie się w komentarzach waszymi wrażeniami. Jest to wykorzystanie szansy jaką dają nowe technologie, czy uważacie, że to forma planszówkowej dewiacji?
p.s.
Nawet w naszej redakcji zdania na temat e-planszówek są podzielone. Pirat Cristobal, choć od grania na konsoli nie stroni, jest ciągle zdystansowany do cyfrowych wersji planszówek. Zobaczymy, może podobnie jak w przypadku ebooków i on chwyci po tablet?
